Η ΠΡΩΤΗ ΦΑΣΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΓΡΕΒΕΝΩΝ- ΒΟΪΟΥ (1941- Άνοιξη 1943)

  13. ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΣΥΜΠΤΥΞΗΣ ΤΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΚΑΙ Κ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΣΤΟΝ ΟΡΕΙΝΟ ΟΓΚΟ ΤΗΣ ΠΙΝΔΟΥ

Από την άλλη πλευρά το επιθετικό επαναστατικό κίνημα Eθνικής Aντίστασης της περιοχής Γρεβενών και Βοΐου δέχθηκε και ένα άλλο χτύπημα. Στο Γενικό Στρατηγείο του ΕΛΑΣ επικράτησε η άποψη του Καραγιώργη, για την υποχώρηση των τμημάτων της Θεσσαλίας και Κεντρικής Μακεδονίας στη Δυτική Μακεδονία και την ανατροπή της επιθετικής τακτικής σε κατάσταση αναμονής και άμυνας. Αντίθετα, ο Άρης πίστευε μόνο στην άμεση δράση. Κάθε πλήγμα που καταφέρεται στον εχθρό, είναι προπαρασκευή για το επόμενο χτύπημα.[1]

Η γενική σύμπτυξη των δυνάμεων του ΕΛΑΣ στον ελεύθερο χώρο της Δ. Μακεδονίας έφερε στο λαό, στο στρατό, στα στελέχη και στις διοικήσεις των μονάδων αναταραχή και είχαν αρχίσει διάφορες συζητήσεις, κρυφές και φανερές, που επιδρούσαν αρνητικά στο λαό και στρατό.[2]

Οι συνέπειες της σύμπτυξης ήταν αρνητικές:

α) Με τη σύμπτυξη εγκαταλείφθηκε όλος ο χώρος της Μακεδονίας της Θεσσαλίας και Ηπείρου στη διάθεση του εχθρού και των αντιπάλων του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.

β) Ακολούθησε πτώση του ηθικού του λαού των περιοχών που εγκαταλείφθηκαν και  ελεύθερη δράση του κατακτητή και των συνεργατών με τους κατακητές.

γ) Η συγκέντρωση των δυνάμεων της Αντίστασης σε περιορισμένο χώρο, ευνόησε τις επιχειρήσεις του εχθρού, είχε ελεύθερες και υπό έλεγχο τις εγκαταλειμμένες περιοχές.

δ) Η συγκέντρωση των τμημάτων έγινε πριν ακόμα εκδηλωθεί ο εχθρός.

ε) Η συγκέντρωση έφερε και οικονομικές δυσκολίες, σε εξάντληση των αποθεμάτων.

στ) Φέρανε στην περιοχή και τους Άγγλους, που με την ανοχή της ηγεσίας του ΕΑΜ και του ΚΚΕ, ανέπτυξαν το κατασκοπευτικό τους έργο που οδήγησε στη διάσπαση της Eθνικής Aντίστασης και προετοίμασαν τις προϋποθέσεις για τον εμφύλιο σπαραγμό.

---

[1] Α. Κέδρος, ο.π., σελ. 270-275.

[2] Κυρατζόπουλος, ο.π. τετράδιο 5, σ. 392.