Στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ο Ελληνικός λαός έβγαινε νικητής και περήφανος για τη μεγάλη του συμβολή στη νίκη κατά του φασισμού και στην αλλαγή της πορείας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Έβγαινε ενωμένος, ισχυρός, ελεύθερος και ανεξάρτητος από κάθε εξάρτηση. Τι έγινε και από νικητές στο τέλος του πολέμου βρεθήκαμε στον εμφύλιο;
Στις μέρες μας, συχνά, μεταξύ των κομματικών παρατάξεων επαναλαμβάνετε η αναμόχλευση αυτών των τραγικών γεγονότων του εμφυλίου πολέμου. Αυτή η άθλια διένεξη που αναμοχλεύουν οι απόγονοι των απόντων από τη μεγάλη νίκη του λαού μας στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο καλύπτει με ένα μεγάλο μαύρο πέπλο την πραγματική αλήθεια των ιστορικών εξελίξεων στην πατρίδα μας στο τέλος του πολέμου. Η φράση του Τσόρτσιλ, που λέει : «Αν χάσουμε την Ελλάδα θα αλλάξει η πορεία του κόσμου».
 |
| Winston Churchill |
Αυτή η φράση κρύβει μέσα της όλη την αλήθεια των ιστορικών εξελίξεων που αντιλήφθηκε ο Τσόρτσιλ στη διάρκεια του πολέμου μια Ελλάδα να βγαίνει μετά τον νικηφόρο πόλεμο ενωμένη ισχυρή και ανεξάρτητη, απαλλαγμένη από τη βρετανική εξάρτηση και απαλλαγμένη από την αυτοεξόριστη δουλική κυβέρνηση των φυγάδων, που παράτησε το λαό της κάτω από το ζυγό της φασιστικής κατοχής.
Ο Ελληνικός λαός που έβγαινε ενωμένος, δυνατός και νικητής στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, με μια Ελλάδα ανεξάρτητη και ισχυρή, άλλαζε μεταπολεμικά την πορεία του κόσμου, με κοσμογονικές αλλαγές στην Ανατολική Μεσόγειο, στην Εγγύς και Μέση Ανατολή και έβαζε τέρμα στην εξάρτηση και την υποτέλεια της Ελλάδας από τις μεγάλες δυνάμεις.
Αυτό έβλεπε ο Τσόρτσιλ στη γενιά των Ελλήνων της Νίκης και αυτήν προσπάθησε να συντρίψει, οδηγώντας την στον εμφύλιο του 1946-1949 και το πέτυχε.
Μια ανεξάρτητη και ισχυρή Ελλάδα, που έβγαινε μετά τον πόλεμο στον γεωστρατηγικό χώρο της Ανατολικής Μεσογείου και της Εγγύς και Μέσης Ανατολής, δεν άρεσε στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και ιδιαίτερα στον Βρετανικό Ιμπεριαλισμό, που 124 χρόνια μετά την απελευθέρωση του ελληνικού λαού από τον τουρκικό ζυγό, στον ανταγωνισμό μεταξύ των τριών «προστάτιδων» δυνάμεων Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωσίας για την κυριαρχία τους στην Ελλάδα, η Αγγλία είχε εξασφαλίσει την κυριαρχία της.
Ο Τσόρτσιλ σ’ αυτή του τη φράση, με μια ανεξάρτητη, ισχυρή και δημοκρατική Ελλάδα, απαλλαγμένη από τη βρετανική εξάρτηση και την υποτελή αυτοεξόριστη πολιτική κυβέρνηση των φυγάδων, έβλεπε τις μεγάλες αλλαγές που θα επακολουθούσαν μετά τη λήξη του πολέμου.
Μια Ελλάδα που μετά το τέλος του πολέμου άλλαζε τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και την Εγγύς και Μέση Ανατολή.
Η ισχυρή Ελλάδα εξασφάλιζε και την τύχη της ύπαρξης του οικονομικά ισχυρού υπόδουλου Ελληνισμού στην Κωνσταντινούπολη και τη Μικρά Ασία. Σε αυτόν τον γεωστρατηγικό χώρο θα σταματούσε τα τουρκικά συνεχή πογκρόμ που εξαφάνισαν τον Ελληνισμό με τις εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις, πνευματικά ιδρύματα, εκκλησίες, σχολεία, την Κύπρο και έβαζε στο περιθώριο της εξαφάνισης το υποτελή πολιτικό κατεστημένο, που 124 χρόνια υπηρετούσε στη χώρα μας τα ξένα συμφέροντα.
Οι Έλληνες πολιτικοί αυτοεξόριστοι φυγάδες της υποτέλειας, με την εισβολή των Γερμανών φασιστών παράτησαν τον ελληνικό λαό στα νύχια του καταχτητή και αυτοί που μείνανε στη χώρα ή συνεργάστηκαν με τον κατακτητή ή ζάρωσαν καλοπερνώντας περιμένοντας το τέλος του πολέμου για να πάρουν ξανά την εξουσία που παρέδωσαν στον ιταλικό και γερμανικό φασισμό. Μετά το τέλος του πολέμου οι φυγάδες θέλανε να επανέλθουν ως νικητές στην εξουσία με τη βοήθεια των Άγγλων, καλλιεργούσαν τον κίνδυνο του κομμουνισμού και με το μεγάλο ψέμα λέγανε ότι η Ελλάδα θα γίνονταν μια χώρα σαν τις Λαϊκές Δημοκρατίες, εξαρτημένη από τη Σοβιετική Ένωση.
Έτσι θα άλλαζε η πορεία του κόσμου, που έλεγε ο Τσόρτσιλ;
Το δουλικό πολιτικό κατεστημένο του τόπου μας, σε βάθος κατανοεί το νόημα της πρότασης αυτής και πολύ έντεχνα το πολιτικό μας κατεστημένο κρύβει από το λαό μας το πραγματικό κοσμογονικό περιεχόμενο της πρότασης αυτής. Έχουμε πλήρη άγνοια για το βαθύτερο νόημα της κοσμογονικής σημασίας της πρότασης αυτής, αλλά και τη μεγάλη άγνοια της προδοσίας που διέπραξε το πολιτικό μας κατεστημένο στο σύνολό του το 1941-1945 προδίδοντας και τον ακμαίο υπόδουλο Ελληνισμό έτοιμος να απαλλαγεί από τον τουρκικό ζυγό. Η ηγεσία του ΚΚΕ πιστή στις μαρξιστικές δογματικές εντολές του Στάλιν, ως νικητές παρέδωσαν την ισχυρή Ελλάδα στους Άγγλους και στους υποτελείς φυγάδες, στους απόντες στην Εθνική Αντίσταση, στους πρόγονους αυτών που κυβερνούν σήμερα την Ελλάδα.
Τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα που κυριαρχούν στην παγκόσμια πολιτική από την πρώτη μέρα της απελευθέρωσης του 1821 δεν άφησαν την αναγέννηση μιας Ελλάδας απαλλαγμένης από τον τουρκικό ζυγό και κάθε προσπάθεια των Ελλήνων έβρισκε την αντίδραση των Ευρωπαίων και των Ελλήνων υπηρετών στους Τούρκους και μετά την επανάσταση.
Οι Έλληνες όταν έχουν ηγέτη βγαίνουν πάντα νικητές. Οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές Άγγλοι, Γάλλοι, Βαυαροί δεν άφησαν ικανό Έλληνα ηγέτη χωρίς να τον δολοφονήσουν, ξεκινώντας από τον Ιωάννη Καποδίστρια και σε συνέχεια, άλλοι φυλακίζονταν, δολοφονούνταν, πέθαιναν από αμυγδαλιές, άλλοι «αυτοκτονούσαν», πολλοί άλλοι δολοφονούνται από μαριονέτες και άλλων τα κεφάλια τους βρίσκονταν κρεμασμένα σε στύλους δημιουργώντας έτσι σμιλευμένους πολιτικούς, υπόδειγμα παγκόσμιας υποτέλειας για τους υπόδουλους λαούς που μάχονται για την Ελευθερία τους.
Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος που άρχισε το 1939 με τον Άξονα να καταχτάει τη μια χώρα μετά την άλλη, το Μάη του 1940 με ίσες δυνάμεις έμψυχου και άψυχου υλικού, έγινε η μεγάλη σύγκρουση στην Ευρώπη. Ο Χίτλερ τσάκισε τους Ευρωπαίους συμμάχους και τους στρίμωξε στη Δουνκέρκη μαζί με το βρετανικό εκστρατευτικό σώμα που βρίσκονταν στην Ευρώπη. Εκεί ο Χίτλερ είπε το «αλτ!» για να μην εξοντωθεί εντελώς το βρετανικό εκστρατευτικό σώμα με προοπτική μιας μελλοντικής συμμαχικής συνεργασίας με τη Βρετανία ενάντια στη Σοβιετική Ένωση.
Έτσι μετά το Μάη του 1940 η Ευρώπη στέναζε πια κάτω από το ζυγό του φασισμού και η Μεγάλη Βρετανία ξεκομμένη από τις αποικίες της σφυροκοπούνταν από θαλάσσης και αέρος χωρίς διέξοδο, με τον Τσόρτσιλ να κολυμπάει στον Ατλαντικό για να φτάσει γρήγορα και να υποκλιθεί στον Ρούζβελτ για βοήθεια.
Στις αρχές του πολέμου η «σύμμαχη» μας Αγγλία είχε υποσχεθεί να μας βοηθήσει με σύγχρονο πολεμικό υλικό σε πυροβολικό και αεροπλάνα, αλλά τα έστειλε στην Τουρκία, θεωρώντας την Ελλάδα ανίκανη να τα αξιοποιήσει σε περίπτωση επίθεσης των Ιταλών από την Αλβανία που την είχαν κατακτήσει το 1939.
Ήρθε όμως η 28η Οκτωβρίου του 1940, που ο Ελληνικός λαός με πρωθυπουργό τον δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά, να πει στον ιταλικό φασισμό το μεγάλο «ΌΧΙ» να τον τσακίσει μέχρι τις 6 Απριλίου του 1941 με όπλα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και του 19ου αιώνα και σε έμψυχο υλικό πολύ λιγότερο από τον αντίπαλο, αναγκάζοντας τον Χίτλερ να έρθει σε βοήθεια και οι Έλληνες να ξαναγράψουν ένα καινούργιο «OΧΙ» στα οχυρά της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης και στην Κρήτη μέχρι την 1η Ιουνίου, εξοντώνοντας και την επίλεκτη 17η φασιστική αεροδυναμική μεραρχία αφοσιωμένη στο Χίτλερ και αρχικά, αυτός να καυχιέται για την καταγωγή του από την Άρια φυλή και σε συνέχεια να καταριέται το χρόνο που έχασε στην Ελλάδα γιατί χάλασε τα σχέδια του Άξονα και άλλαξε την πορεία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Στη συνέχεια η Ελλάδα μάχονταν με το φασισμό όχι μόνον εντός της χώρας μας αλλά και εκτός Ελλάδος, σε όλα τα πέρατα του κόσμου, με το εμπορικό μας ναυτικό, που οι «σύμμαχοί» μας το χαρακτήρισαν τέταρτο όπλο να οργώνει τους πέντε ωκεανούς για να εφοδιάζει τους συμμάχους μας με τρόφιμα, πολεμικό και φαρμακευτικό υλικό.
Πάνω από 10 χιλιάδες ναύτες και 447 πλοία του εμπορικού μας ναυτικού βρήκαν τους βυθούς των πέντε ωκεανών εφοδιάζοντας τους συμμάχους με τα πάντα.
Οι «σύμμαχοί» μας και ιδιαίτερα ο ίδιος ο Τσόρτσιλ, εκεί που υμνούσαν τον ηρωισμό των Ελλήνων κατά τη διάρκεια του πολέμου, στο τέλος του πολέμου μας πολέμησαν, γίνανε εχθροί μας για τα ιμπεριαλιστικά τους συμφέροντα, γιατί η Ελλάδα έβγαινε νικητής από τον πόλεμο και αποχτούσε την ανεξαρτησία της χωρίς τη Βρετανική εξάρτηση με κυβερνήσεις παρόμοιες σαν αυτή των φυγάδων στο Κάιρο, που ήταν υπηρέτες των Άγγλων.
Ο Τσόρτσιλ από την αρχή του πολέμου είδε τον κίνδυνο που απειλούσε τα βρετανικά συμφέροντα στη χώρα μας η γενιά της Εθνικής Αντίστασης και αυτήν έβαλε στόχο να διασπάσει και συντρίψει. Προσπάθησε με όλα τα μέσα που είχε να ανατρέψει τα πράγματα και τα κατάφερε. Εξόντωσε τον κίνδυνο της αλλαγής, που ήταν η γενιά της κατοχής, αυτή που άλλαξε την πορεία του πολέμου και που στο τέλος θα άλλαζε και την πορεία του κόσμου όπως βαθειά πίστευε ο Τσόρτσιλ. Γιατί μια άλλη γενιά Ελλήνων στη Κωνσταντινούπολη, στη Μικρά Ασία με την ανάπτυξη, ήταν έτοιμη να απαλλαγεί από τον Τουρκικό ζυγό, όπως και η Κύπρος έχοντας δίπλα της την ισχυρή μητέρα Ελλάδα.
Η γενιά αυτή όχι μόνο απέκλειε κάθε ξένη επέμβαση στη χώρα μας μαζί και τη βρετανική, αλλά και γίνονταν ο προστάτης του υπόδουλου Ελληνισμού στη Βόρεια Ήπειρο, στην Κύπρο, στην Κωνσταντινούπολη, στον Ανατολικό Μεσογειακό χώρο και στην Εγγύς και Μέση Ανατολή. Μια ισχυρή Ελλάδα ήταν που τρόμαζε τον Τσόρτσιλ. Αυτό ήταν το κύριο νόημα της πρότασης του Τσόρτσιλ που έλεγε: «Αν χάσουμε την Ελλάδα, θα αλλάξει η πορεία του κόσμου».
Ξεκινώντας διπλωματικά και πολιτικά από την αρχή των συναντήσεων των τριών Μεγάλων στην Τεχεράνη και σε συνέχεια σε όλες τις συναντήσεις, ο Τσόρτσιλ έθετε το Ελληνικό Πρόβλημα. Τα βρήκε με τον Στάλιν και συμφώνησε με την επέμβαση των Άγγλων στην Ελλάδα το 1944 παρά τη διαμαρτυρία του Ρούζβελτ και του Υπουργού των Εξωτερικών των ΗΠΑ.
Εκτός από την πολιτική και διπλωματική δραστηριότητα μεταξύ των συμμάχων ο Τσόρτσιλ προσπάθησε να διαβρώνει και την ενιαία αντίσταση.
Η αρχή της υποταγής αρχίζει με την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου, που τη γιορτάζουμε σαν μεγάλο γεγονός, χωρίς να δούμε την ουσία του, γιατί οι 12 Βρετανοί πράκτορες -ένας εξ αυτών Έλληνας- που έστειλε ο Τσόρτσιλ, αντί να ενταχθούν κάτω από τον έλεγχο της συμμαχικής αντίστασης, οι 12 γίνανε πάνω από 400 και προσχώρησαν στο αντιστασιακό κίνημα.
Αντί να είναι υπό τις εντολές της αντίστασης, άρχισαν τις διασπαστικές τους ενέργειες ενάντια στον ΕΛΑΣ στηρίζοντας ανοιχτά τον ΕΔΕΣ του Ζέρβα, που ήταν όργανό τους στην πολιτική της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Γι’ αυτό το Λονδίνο μετά την ανατίναξη της γέφυρας τον ονόμασε στρατηγό θρύλο και ατρόμητο πολέμαρχο. Ο Άρης και ο ΕΛΑΣ δεν υπήρχαν στο Γοργοπόταμο.
Η ηγεσία του ΚΚΕ και του ΕΑΜ δεν εκτίμησαν σωστά την ανακοίνωση του Λονδίνου για την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου και έτσι μετά το φιάσκο του Βρετανικού Εκστρατευτικού Σώματος το 1941, για την αγγλική πολιτική και την Ιντέλιτζενς Σέρβις με την πρώτη Αγγλική Αποστολή στο Γοργοπόταμο, άνοιξε η ωμή ανάμιξη στην Εθνική Αντίσταση. Ο ΕΛΑΣ περνάει υπό τον έλεγχο του ΓΣΜΑ και ο Άγγλος συνταγματάρχης Έντυ ελέγχει τα πάντα για την πραγματοποίηση των σχεδίων τους. Ο Ζέρβας ήταν όργανο των επιδιώξεών τους και το Κάιρο έγινε ρυθμιστής στις εξελίξεις της εθνικής μας πολιτικής. Κάιρο σήμαινε: Βρετανική και Ελληνικές Κυβερνήσεις τις οποίες εκπροσωπούσε κατά τις συσκέψεις στην αγωνιζόμενη Ελλάδα ο συνταγματάρχης Γουντχάουζ. Στις συσκέψεις αυτές δεν επιτεύχθηκε καμιά ενοποίηση των αντάρτικων δυνάμεων. Τουναντίον, άνοιξαν το δρόμο προς τις διασκέψεις του Λιβάνου, της Καζέρτας με τη Βάρκιζα και την παράδοση της πατρίδας μας στους Άγγλους, μεταφέροντας τους πολιτικούς φυγάδες στην εξουσία με την ανοχή της ηγεσίας του ΚΚΕ και του ΕΑΜ.
Μόνον ο Άρης έβλεπε τα σχέδια των Άγγλων και έλεγε ότι: «οι Άγγλοι είναι χειρότεροι από τους Γερμανούς». Πολλές φορές απευθύνονταν προσωπικά στον Σιάντο και Ιωαννίδη, αλλά δεν εισακούονταν. Έτσι η Εθνική Αντίσταση, η Ελλάδα και η μετ΄ απελευθερωτική τύχη της παραδόθηκαν δεμένες χειροπόδαρα στους Άγγλους και στους απόντες του αγώνα και στους δωσίλογους. Αυτό που δεν έκανε ο Άρης όταν η αντιπροσωπία έφευγε για το Λίβανο και αυτόν τον στέλνανε στο Μοριά, ήταν να τους συλλάβει και έτσι να σώσει την Ελλάδα από τη νέα βρετανική κατοχή – Και έγινε η «Καλή αντάμωση στα Γουναράδικα...».
Έτσι ο Τσόρτσιλ και με την ανοχή του Στάλιν με τα τσιράκια του στην Ελλάδα του μαρξιστικού δογματισμού, μας ρίξανε στον εμφύλιο πόλεμο και τσάκισαν εκείνη τη γενιά της Ελλάδας. Η Ελλάδα ισχυρή, όπως έβγαινε νικηφόρα από τον πόλεμο θα απολύτρωνε και τον υπόδουλο Ελληνισμό της Πόλης και της Μικράς Ασίας, δημιουργώντας μια Ελλάδα ελεύθερη και ισχυρή στον γεωστρατηγικό χώρο της Ανατολικής Μεσογείου και της Εγγύς Ανατολής. Αυτό φοβούνταν ο Τσόρτσιλ και το πραγματοποίησε με τη συμμετοχή της προδοτικής ελληνικής πολιτικής ηγεσίας της μιας υποτελής στους Άγγλους και της άλλης υπάκουης στις εντολές του «μαρξιστή» Στάλιν. Αυτό το νόημα κρύβει η πρόταση του Τσόρτσιλ που αρχικά υμνούσε τον ηρωισμό των Ελλήνων και τον πρόδωσε για τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα που δεν έχουν συμμάχους και φίλους.
Έτσι με την φαγωμάρα των Ελλήνων πολιτικών δόθηκε η δυνατότητα στους Τούρκους με τα συνεχή τους πογκρόμ να αποφύγουν την Ένωση της Κύπρου με τη μητέρα πατρίδα και την εξόντωση εκατοντάδων χιλιάδων επιχειρήσεων Ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη και στη Μικρά Ασία με πογκρόμ και δολοφονίες, με την ανοχή των «μεγάλων συμμάχων» μας μέχρι σήμερα στον ΟΗΕ.
Όχι μόνον νικητές δεν βγήκαμε από τον πόλεμο που ήμασταν νικητές, αλλά ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος στοίχησε στην Ελλάδα εκτός από τα θύματα και τις καταστροφές που μας προκάλεσαν οι καταχτητές στη χώρα μας, οι σύμμαχοι μας οδήγησαν στον εμφύλιο και έτσι πέτυχαν την εξόντωση της γενιάς των νικητών. Θα ρωτήσει κανείς πως οι νικητές βγαίνουν πάντα νικημένοι; Η απάντηση είναι απλή. Οι Έλληνες νικούν πάντα όταν έχουν ηγέτες. Δυστυχώς σήμερα μας κυβερνάει η αφρόκρεμα της ηγετικής υποτέλειας στους Ιμπεριαλιστές. Αυτοί μας οδηγούν στην εξαφάνιση, διώχνοντας τους νέους μας στα ξένα, φέρνοντας ξένους στη χώρα μας, μεταξύ των οποίων καλά εκπαιδευμένοι από τους Τούρκους.
Έτσι το διεφθαρμένο πολιτικό κατεστημένο χαρακτήρισε τους πολεμιστές του αλβανικού έπους, των οχυρών της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης και της Κρήτης, των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης, ονόμασαν τον αδελφοκτόνο εμφύλιο πόλεμο συμμοριτοπόλεμο και τους πολεμιστές ληστοσυμμορίτες και κατσαπλιάδες.
