Σελίδες

4 Φεβ 2016

Η ΠΡΩΤΗ ΦΑΣΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΓΡΕΒΕΝΩΝ- ΒΟΪΟΥ (1941- Άνοιξη 1943)


8. ΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΤΩΝ ΙΤΑΛΩΝ ΝΑ ΑΝΑΚΟΨΟΥΝ ΤΗ ΘΡΙΑΜΒΕΥΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ



Οι Ιταλοί προσπάθησαν να ανακόψουν τη θριαμβευτική πορεία της επανάστασηςΣτις 8 του Φλεβάρη μια διλοχία από τα Γρεβενά κύκλωσε το χωριό Σνίχοβο. Έκαψαν σπίτια, έδειραν γυναίκες, γέρους και παιδιά και τρομοκρατούσαν τον κόσμο.
   Το ένοπλο τμήμα του Φωτεινού και Σκοτίδα βρισκόταν στο χωριό Μελίσσι, που βρίσκεται στο δημόσιο δρόμο Γρεβενών - Καλαμπάκας, όταν οι σύνδεσμοι φέρανε τις πληροφορίες για τις ενέργειες των Ιταλών. Έμπαινε το δίλημμα στους αρχηγούς: θα κρατούσαν τον ενθουσιασμό και την πεποίθηση του λαού της περιοχής και ιδίως αυτής, όπου είχαν περιοδεύσει και ο λαός είχε πιστέψει στα πατριωτικά κηρύγματα ή το αντίθετο, θα αποσύρονταν και θα δίνανε την πρωτοβουλία στους Ιταλούς; Και στους Ιταλούς ήταν το ίδιο δίλημμα: ή θα κρατούσαν το λαό της περιοχής υπό την κατοχή τους και θα ανέβαζαν το φρόνημα του στρατού τους, που είχε αρχίσει να κλονίζεται ή θα το καταρράκωναν. Σ΄αυτή λοιπόν την κρίσιμη στιγμή δοκιμάστηκε η ικανότητα, η ψυχική αντοχή και η λεβεντιά της ηγεσίας της περιοχής. Αποφάσισαν να τρέξουν λαχανιασμένοι και πρόλαβαν τους Ιταλούς στην κατεύθυνση, που επέστρεφαν στα Γρεβενά, έχοντας μαζί τους και ομήρους άνδρες και γυναίκες.
Η μάχη κράτησε 4 ώρες και τα αποτελέσματα ήταν τραγικά για τον εχθρό. Οι Ιταλοί είχαν 8 νεκρούς, 27 τραυματίες και 3 πνιγμένους στο Βενέτικο ποταμό, στην προσπάθειά τους να περάσουν κολυμπώντας. Ο ΕΛΑΣ είχε έναν νεκρό από το χωριό Ελάτη και έναν τραυματία από το χωριό Κυπαρίσσι. Το αποτέλεσμα της μάχης είχε μεγάλο αντίκτυπο. Οι σκοποί και τα σχέδια πέτυχαν. Ο θρύλος και η φαντασία για τους αντάρτες είχαν ξεπεράσει κάθε όριο[1].
Το ιταλικό στρατηγείο ανησύχησε για τα επαναστατικά γεγονότα και διέταξε τη μεραρχία Πινερόλο, που έδρευε στη Θεσσαλία να πάρει άμεσα μέτρα για την καταστολή της εξέγερσης και την αποκατάσταση της ελεύθερης επικοινωνίας των ιταλικών δυνάμεων στη Δυτική Μακεδονία. Πράγματι, δύναμη 200 ανδρών κινήθηκε από Καλαμπάκα προς τα Χάσια για την εκτέλεση της αποστολής. Οι ένοπλες ομάδες από τα χωριά Κηπουριό, Μελίσσι, Καρπερό, Κατάκολη και άλλων χωριών ανάγκασαν τους Ιταλούς πανικόβλητους να γυρίσουν προς Καλαμπάκα. Τη στιγμή αυτή την εκμεταλλεύτηκαν επάξια τα Θεσσαλικά τμήματα, κύκλωσαν τη διλοχία και την αιχμαλώτισαν. Η μάχη αυτή πήρε την ονομασία ως η μάχη της Μερίτσας. Έτσι οι Ιταλοί δεν μπόρεσαν να εκπληρώσουν την αποστολή τους.[2]


[1] Ο.π. τετράδιο 3, σ. 269.
[2] Ο.π. τετράδιο 3, σ. 276-280.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου